Deud y byddai'n disgwyl yn yr un hen le, pan fydd y byd ar lanw drwy lonydd cul y dre. Mi fydd 'na flodau arna'i, nid blodau sipshwn na llysiau'r blaidd ond blodau bach y cloddiau, heb eu hystyr a heb rhyw fai.
Deud y byddai'n euog, a deud mod i dal yn hardd, deud eu bod nhw yn fy ngwylio yn y drych uwchben y bar. Deud y byddai'n gorfod denig, rho rhyw gelwydd hefo'r gwir, deud y bydda'i yno rwan, deud na fydda'i yno'n hir.
O, mi oni bron a choelio'n hun, mi oedd bron i mi goelio'n hun.
Deud y bues i'n arwr, deud fod gen i esgyrn sant, gad yr amlen ar ei haelwyd, hen blu adar a llythyrau plant.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment